mei 11
5 April 2014, de dag dat in Belgisch Limburg een nieuwe motorbende chapter volgens de motorbende.com mores is opgericht, is gepaard gegaan met enige omleggingen in het Belgisch Limburgse landschap. Met ontsteltenis hebben de motorbende mannen de omleggingen over zich heen laten komen. Bij een van de omleggingen zijn er stenen opgespat die uiteindelijk de jarretel van een van de bende leden heeft doen laten knappen.
Gebroken Jaretel
Ook de Belgische Chapter zal geen leden kennen!
okt 30
Na een ietwat late mailing van Ton kwamen drie onverschrokken motormuizen bijeen voor een spontane zondagsrit. Niet zo maar een ritje met mooi weer maar ze moesten zo nodig op stap met de drijging van felle slagregens en harde windstoten kortom een ritje met een verhoogd survival gehalte geschikt voor echte bikkels. De tocht zou gaan rond het bekende Amsterdam en dit keer direct door de frontlinie, namelijk langs de forten van de stelling van Amsterdam. Ton had een route gescoord op internet welke door de motormuizen in hun Garmins werden gepropt. Tom had in zijn zinnen gezet om lekker voorop te knallen. Echter hij had daags te voren zijn Garmin voorzien van een nieuwe kaart update. Deze bleek bij vertrek helaas nog ergens in het internet te hangen en zijn oude kaart was al in de prullenbak verdwenen. Ton zijn ambieties om voorop te rijden gingen hier met een groote boog achter aan. Bas had nog wel beeld zodat hij terplekke als roedelleider aangemerkt.
Onder het genot van een paar druppies water ging het via Cruquius richting Aalsmeer. De harde wind maakte een van de Kruisweg een echte hang plek voor de motorbende manen. Onder het genot van de wind werden de motoren bij de Aalsmeerse watertoren gewassen door het water van de Westeinder. De rest van de dag heeft zon samen de wind zijn best gedaan om onze motoren weer droog te maken. Met een ruime bocht gingen zij verder tegen de klok in rond het schone Amsterdam, de stad welke zij grotendeels vanuit de verte zouden aanschouwen.
De bouwers van de verdedigingswerken hadden destijds een goede neus voor rust en ruimte. De meeste forten bleken verscholen te liggen in het groen met een borje ervoor van de een of andere natuurbeheerder. De mensen hebben in de loop van de tijd niet echt belangstelling gehad voor deze wondertjes van krijgskunst gezien het feit dat de wegen ernaartoe vaak nog alleen berekend zijn voor paard en ruiter. Kortom uitermate geschikt voor voor de moderne man welke voorzien van moderne, gemotorseerde, paarden zijn midlife crisis vorm wil geven.
Deze tocht bewees weer eens dat onze motormuizen veel te vaak naar het buitenland tuffen voor een goddelijke dosis kleine onoverzichtelijke kronkel weggetjes met een bijzonder hoog bochtengehalte per strekkende kilometer. Die weggetjes waar je als recht besnaarde motorrijder aleen maar natte (angst zweet) dromen van krijgt.
Dit (angst) zweet werd vandaag versterkt door de zaken waar de directeur van de spoorwergen in de herfst sombere visioenen van krijgt. Bas vond het nodig om zichzelf, onder een groote publieke belangstelling in het gezellige en drukke Muiden, te overstijgen en een een duel aan te gaan met de vorige week gevallen bladsmurrie. Met een forse deuk in zijn ego moest hij zijn stalen ros van de klinkers rapen. De schade bleef beperkt tot een kras op de val beugels van zijn Pan. Om de dosis adrenaline wat te verlagen besloot het genootschap even een dosis koffie met de nodige appeltaart naar binnen te werken.
Na deze welverdiende rust klommen onze mannen weer in het zadel en zetten zij onder een steeds lekkerder zonnetje de tocht voort langs oud oorlogstuig. Boven het IJ genoten onze motormuizen van mooie vergezichten, oud hollandse stadjes en voor deze tijd van het jaar uitzondelijk lege wegen. Het in eerste instantie nogal sombere weerbericht had gelukkig voor onze motormannen alle andere potentiele mede weggenoten bij eigen huis en haard samen gekluisterd.
De oprukkende vinexwijken van Velserbroek bleek voor de de hedendaagse van de meest moderne en geavanceerde routesnufjes uitgeruste motortourist net wegopbrekinkje te ver. Met de staart tussen de benen tufften onze mannen maar volgens de bekende wegen naar de warne bedstde. Want ja, uiteindelijk staat moeders toch om zes uur met het eten op tafel te wachten.
Kortom het was weer eens een memorabele tocht waar nog langer over naagepraat gaat worden dan dat deze werkelijk lang was.
jan 24
Ok het is weer tijd om een rit in het voorjaar te plannen, de keuze is gevallen op het weekend van 3 – 5 april, hou deze daa dus in je agenda vrij. Mail even of je mee gaat dat weekend. Ook hoor ik graag welke kant we moeten gaan. Gaan we een uitgebreid door Nederland croesen of wordt het toch weer het buitenland. Mogelijk dat er ergens in het land een bleus festival is. Laat het aub even horen. Kijk hier voor meer details
Recente reacties